Alfred Adler, 7 Şubat 1870 senesinde dünyaya geldi. Bireysel Psikoloji ekolünün kurucusu, Avusturyalı psikologdur. Derinlik psikolojisinin üç büyük kurucusundan biridir. (diğerleri: Freud, Jung)Avusturya Penzing’de dünyaya geldi ve Viyana’da büyüdü.
Viyana Üniversitesi Tıp Okulunda doktorluk eğitimi aldı ve 1895’te mezun oldu. Pratisyen hekim olarak çalıştığı ilk doktorluk senelerından başlayarak hastayı çevresiyle ilişkileri içinde ele almak gerektiğini vurguladı ve bireyle alakalı sorunlara yönelik insancıl, bütünselci ve organik bir yaklaşım geliştirdi.
Bedensel düzensizliklerle ilişkili olarak psikoloji ile alakadar olmaya başladı. 1902’de Sigmund Freud ile tanıştı, öğrencisi oldu ve birlikte Adler’in başkanlığında Viyana Psikanaliz Topluluğu’nu kurdular. Bir süre sonra Freud ile fikir ayrılıkları yaşandı. Adler’in Organların Yetersizliği kitabından sonra tamamen uzlaşılmaz bir duruma geldi ve 1911’de, Adler, seyircileriyle birlikte Freud’u açıkca eleştirerek bireysel psikolojiyi daha da ilerletmeye başladı.
Hans Vaihinger’in ruhsal inşa fikirlerinden etkilendi ve erkek egemen toplumda doğal bir sonuç olarak “Erkeksi Başkaldırı” ile organik aşağılık ve telafi teorisini geliştirdi (bkz. Aşağılık kompleksi). Adler, Freud’un teorileri ile karşı görüşe geldi, fikir ayrılığı 1911’deki Weimar Psikanaliz Kongresi’nde aleni oldu. Adler, Freud’un inandığı seks içgüdüsünün baskınlığı ve ego dürtüsünün libidinal (?) olup olmadığı ile çekişiyordu, Freud’un bilinç altına atma üzerine fikirlerini de eleştirmişti. Adler bilinç altına atma teorisinin, erkeksi başkaldırının aşırı telafisi ve aşağılık hislerinden türetilmiş sinirsel bir durum olan ego -savunma eğilimleri- konsepti ile değiştirilmesi gerektiğine inanıyordu, Oedipal Kompleksleri önemsizdi. Adler Viyana Topluluğundan ayrıldı ve 1912’de Bireysel Psikoloji Topluluğu adını alan, Özgür Analitik Araştırmalar Topluluğu’nu kurdu.
1912’de ana fikirlerini tanımladığı Über den Nervösen Charakter kitabını yazdı. Kişinin bilinçsiz öz ereğinin temel amaçlarının baskıladığı ayrı aşamaların aşağılık hislerini üstünlüğe (yahut bilakis yeterliliğe) dönüştürdüğü ifade ederek insan kişiliğinin erek bilimsel açıklanabileceğini iddia etti. Adler’e göre öz erek arzularına, toplumsal ve etnik gereksinimler karşı koyar, düzeltici etkenler umursanmaz ve kişi aşırı telafi ederse aşağılık kompleksi oluşabilir, kişi benmerkezci, güç düşkünü ve saldırgan yahut daha kötüsü olabilirdi.
I. Dünya Savaşı ile çalışmaları durdu, bu sırada Avusturya Ordusunda doktorluk görevi yaptı. Savaş sonrası 1930’lara olan etkisi adamakıllı arttı, 1921’den bu yana bir takım çocuk rehberliği klinikleri kurdu ve Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri’nde sürekli olarak okutman, 1927’de Kolombiya Üniversitesi’nde misafir profesör oldu. Tedavi edici metotlarınde sosyal ilgiyi cesaretlendirip ve ödüllendirip fakat şımartma ve ihmalden kaçınarak poblemleri çocukta önceden tutup, yetişkin ruha yoğunlaşmaktan kaçındı. Yetişkinlerde tedavi, suçlama yahut üstünlük taslama tutumlarının tedavi edilen kimse aracılığıyla dışarıda bırakılmasına dayanmaktaydı, kişisel davranışın farkına varılmasının artışı ile karşı koymanın azaldığını ve reddetmenin terse döndüğünü açıkladı. Yaygın tedavi araçları mizah kullanımı, tarihi anları ve mantığa aykırı emirleri içermekteydi. Adler’in popüleritesi görece optivizmi ve fikirlerinin Freud ve Jung’unkilerle karşı karşıya geldirıldığında anlaşılabilir olması ile ilişkiliydi. Adler çok fazla, Kişinin davranış şablonu analizi, toplumla ilişkili, işi ilişkili ve cinsiyeti ile ilişkilidir, savını vurgulamıştı.
1934’te Avusturya Hükümeti, Yahudi olduğu için Adler’in kliniklerinin çoğunu kapattı.
Adler 1935’te Long Island Tıp Kolej’ine Profesör olarak Avusturya’dan ayrıldı. 28 Mayıs 1937’de, İskoçya’nın üniversite kenti Aberdeen’de, yolda giderken ansızın yere yığılıp kalmış, hemen sonrasında da kalp sektesine uğrayarak yaşama gözlerini yummuştur.
